دعای 76 صحیفه سجادیه جامعه
اَللّٰهُمَّ إِنَّکَ ابْتَلَیْتَنَا فِی أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ، وَفِی آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ،
خداوندا! تو ما را در مسألۀ روزی با بدگمانی و عدم یقین آزمودی و در مسألۀ سررسید عمر با آرزوهای دور و دراز.
حَتَّى الْتَمَسْنَا أَرْزَاقَکَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِینَ،
تا آنجا که روزی تو را از روزیخواران طلبیدیم
وَطَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِی أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِینَ،
و آرزومندانه به عمرهای درازِ سالخوردگان چشم طمع و امید دوختیم.
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَهَبْ لَنَا یَقِیناً صَادِقاً تَکْفِینَا بِهِ مِنْ مَؤُونَهِ الطَّلَبِ،
پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و چنان یقینی راستین به ما ببخش که به سبب آن ما را از رنج و زحمتِ طلب و جستوجو بینیاز گردانی.
وَأَلْهِمْنَا ثِقَهً خَالِصَهً تُعْفِینَا بِهَا مِنْ شِدَّهِ النَّصَبِ،
و چنان اطمینانی خالص و بیشائبه در دلمان الهام کن که ما را به واسطۀ آن از سختی و مشقتِ تلاش و تکاپو رهایی بخشی.
وَاجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِکَ فِی وَحْیِکَ، وَأَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِکَ فِی کِتَابِکَ قَاطِعاً لِاهْتِمَامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِی تَکَفَّلْتَ بِهِ، وَحَسْماً لِلْاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْکِفَایَهَ لَهُ،
و آن وعدههای روشنی را که در وحی خود دادهای و با سوگندهای محکم در کتابت بر آن تأکید کردهای، سبب بریده شدن دلبستگی ما به رزقی که خود ضمانت آن را به عهده گرفتهای قرار ده، و ما را از نگرانی برای آنچه کفایت آن را بر عهده گرفتهای، رها ساز.
فَقُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ الْأَصْدَقُ، وَأَقْسَمْتَ وَقَسَمُکَ الْأَبَرُّ الْأَوْفَی: ﴿وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾.
پس چنین گفتی و گفتارت راستترین و درستترین است و سوگند خوردی و سوگندت نیکترین و استوارترین است که: «و روزیِ شما و آنچه به شما وعده داده شده، در آسمان است».
ثُمَّ قُلْتَ: ﴿فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ﴾.
سپس گفتی: «پس به خدای آسمان و زمین قسم که این (وعده و رزق مقدّر) به مانند تکلّمی که با یکدیگر میکنید حقّ و حقیقت است.»
