دعای روز چهارشنبه (1)؛ دعای 242 صحیفه سجادیه جامعه

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانی‌اش همیشگی است

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاساً، وَالنَّوْمَ سُبَاتاً، وَجَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً،

همۀ سپاس خدای را که شب را پوشش قرار داد، و خواب را مایۀ آرامش، و روز را زمان برخاستن و حرکت

لَکَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِی مِنْ مَرْقَدِی وَلَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَـرْمَداً،

تمام حمد و ستایش فقط مخصوص توست که مرا از خوابگاهم بیدار کردی، و اگر می‌خواستی، آن را جاودانه می‌ساختی.

حَمْداً دَائِـماً لَا یَنْقَطِعُ أَبَداً، وَلَا یُحْصِی لَهُ الْخَلائِقُ عَدَداً.

سپاسی همیشگی که هرگز پایان نیابد و آفریدگان نتوانند آن را شماره کنند.

اَللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّیْتَ وَقَدَّرْتَ وَقَضَیْتَ،

خداوندا، ستایش فقط شایسته توست که آفریدی و نیکو ساختی، اندازه گرفتی و حکم فرمودی،

وَأَمَتَّ وَأَحْیَیْتَ، وَأَمْرَضْتَ وَشَفَیْتَ، وَعَافَیْتَ وَأَبْلَیْتَ،

میراندی و زنده کردی، بیمار نمودی و شفا دادی، تندرستی بخشیدی و فرسوده ساختی،

وَعَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ، وَعَلَی الْمُلْکِ احْتَوَیْتَ.

و بر عرش استیلا یافتی و و بر فرمانروایی جهان چیره گشتی.

أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسِیلَتُهُ، وَانْقَطَعَتْ حِیلَتُهُ،

خداوندا، تو را مانند کسی می‌خوانم که دستش از همه جا کوتاه شده، و تدبیرش به پایان رسیده،

 وَاقْتَـرَبَ أَجَلُهُ، وَتَدَانَی فِی الدُّنْیَا أَمَلُهُ،

و مرگش نزدیک گشته و آرزویش در دنیا اندک شده،

واشْتَدَّتْ إِلَی رَحْمَتِکَ فَاقَتُهُ، وَعَظُمَتْ لِتَفْرِیطِهِ حَسْـرَتُهُ،

و سخت به رحمتت نیازمند گشته، و حسرتش از کوتاهی در عمل زیاد شده،

وَکَثُـرَتْ زَلَّتُهُ وَعَثْـرَتُهُ، وَخَلُصَتْ لِوَجْهِکَ تَوْبَتُهُ.

و لغزش و خطایش بسیار گشته، و توبه‌اش برای ذات تو خالص گشته است.

فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ، وَعَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ،

پس بر محمد، خاتم پیامبران، و بر خاندان پاک و مطهرش درود فرست

وَارْزُقْنِی شَفاعَهَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَلَا تَحْرِمْنِی صُحْبَتَهُ إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ،

و شفاعت محمد (صلی الله علیه و آله) را نصیب من گردان، و از هم‌نشینی با او محرومم مکن، که تو مهربان‌ترین مهربانانی.

 اَللّٰهُمَّ اقْضِ لِی فِی الْأَرْبَعاءِ أَرْبَعاً:

خدایا، در روز چهارشنبه، چهار چیز را برایم مقدر فرما:

اِجْعَلْ قُوَّتِی فِی طَاعَتِکَ وَنَشَاطِی فِی عِبَادَتِکَ، وَرَغْبَتِی فِی ثَوَابِکَ،

توانم را در راه طاعتت، و نشاطم را در بندگی‌ات، و رغبتم را در پاداشت،

وَزُهْدِی فِیمَا یُوجِبُ لِی أَلِیمَ عِقَابِکَ، إِنَّکَ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ.

و بی‌رغبتی‌ام را در آنچه عذاب دردناکت را برایم در پی دارد، قرار ده. که تو قطعاً به هر که بخواهی، مهربانی.

• < قبلی
• بعدی >