سه شنبه, 29 اسفند 1402   9. رمضان 1445
 
instagram twtr fbk telegram Aparat

برنامه‌ی مناسبتیِ بعثت رسول خاتم؛ ویژه‌ی 9 و 10 سال

بسم الله الرحمن الرحیم

 

موضوع: دوران جاهلیت و بعثت رسول خاتم

با اهتمام: سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

ملحقات پک:

1.  متن محتوا

2.  یادبود

 

گروه سنی: 9 و 10 سال (سوم و چهارم ابتدایی)

 

1. متن محتوا با عنوان «راهنمای خوشبختی»

 

{مربی با چهره‌ای بشّاش و با نشاط وارد کلاس شود تا بچه‌‌‌ها متوجه خوشحالی او شوند.}

سلام به دخترهای خوب من (پسرهای خوب من). جلو جلو عید همه‌تان مبارک.

حالا اگر گفتید این هفته چه عیدی است؟

{احتمالِ اینکه بچه‌‌‌ها در این گروه سنّی بدانند شما درباره‌‌ی عید مبعث صحبت‌‌ می‌کنید کم است؛ اما مربی با طرح این سوال کنجکاوی آنها را برمی انگیزد. این روش باعث‌‌ می‌شود نام عید مبعث در خاطرشان بیشتر باقی بماند. معمولا بچه‌‌‌ها عید مبعث، غدیر و قربان را با هم اشتباه‌‌ می‌گیرند و تفاوت آنها را‌‌ نمی‌دانند.}

عید بزرگ مبعث.

{مربی روی تخته درشت بنویسد «عید مبعث»}

بچه‌ها؛ عید مبعث یکی از مهم‌‌‌‌ترین و بزرگ‌‌‌‌ترین عیدهای ما ادم هاست. بگذارید قبل از اینکه بگویم در روز مبعث چه اتفاقی افتاده که انقدر مهم شده، صحبت کنیم، یک داستان واقعی برای تان تعریف کنم.

در زمان‌‌‌های خیلی دور، وقتی که هنوز بابابزرگ‌‌‌ها و مامان بزرگ‌‌‌های ما به دنیا نیامده بودند، خیلی از آدم‌‌‌ها زندگیِ خوبی نداشتند. مدام با هم جنگ و دعوا‌‌ می‌کردند، همدیگر را اذیت‌‌ می‌کردند، هرکس که قوی‌‌‌‌تر بود به بقیه زور‌‌ می‌گفت، بعضی‌‌‌ها حتی به بچه‌‌‌های خودشان هم رحم‌‌ نمی‌کردند و آنها را زنده به گور‌‌ می‌کردند (یعنی زنده زنده دفن‌‌ می‌کردند تا بمیرند) ... آنها نه تنها بلد نبودند چطور با هم رفتار کنند، بلکه حتی‌‌ نمی‌دانستند چه غذایی برای خوردن مناسب است و چه غذایی نه. بهترین غذای‌شان موش و سوسمار بود و بهترین آب‌شان آب گندیده و بدبویی بود که خیلی وقتها ادرار و مدفوع حیوانات و حتی انسانها آن را کثیف‌‌‌‌تر هم‌‌ می‌کرد. خلاصه بلد نبودند خوب و درست و خوشبخت زندگی کنند.

خدای مهربان که دلش‌‌ نمی‌خواست آدم‌‌‌ها اینطوری زندگی کنند، بهترین و مهربان‌‌‌‌ترین و عاقل‌‌‌‌ترین بنده اش را برای هدایت آنها فرستاد تا به آنها راه درستِ زندگی کردن را نشان بدهد.

می دانید آن آدم خوب و مهربان که بود؟        آن مردِ خوبی که در بین آن همه بدی، درست زندگی‌‌ می‌کرد و همه او را به عنوان شخصی درستکار و امین‌‌ می‌شناختند، پیامبر مهربان ما حضرت محمد بود.

حالا همه با هم یک صلوات بلند بفرستید.

آفرین به شما دخترهای خوبم (پسرهای عزیزم).

به روزی که خدای مهربان به حضرت محمد (ص) این ماموریت را داد که به مردم بگوید از طرف خدا آمده تا آنها را به خوشبختی برساند و راه درست را نشان‌شان بدهد، روز «مبعث»‌‌ می‌گویند.

{مربی توجه داشته باشد که حضرت محمد (ص) از پیش به عنوان پیامبر، برگزیده شده بود و همه‌ی پیامبران پیشین وعده‌ی آمدن ایشان را داده بودند. بنابراین در معرفی عید مبعث بهتر است به جای اینکه بگوییم حضرت رسول در روز مبعث به پیامبری برگزیده شد، بگوییم در روز مبعث، ماموریت و رسالت‌شان آغاز شد.[1] در واقع از آن به بعد ایشان رسما خود را به عنوان فرستاده‌ی خدا به مردم معرفی می‌کردند. البته فهم این موضوع که حضرت محمد از پیش برگزیده‌ی خدا بوده اند، برای بچه‌‌ها سخت است و لازم نیست ماجرا را پیچیده کنیم. کافی است حرف اشتباهی نزنیم. مثلا برای مخاطبان کوچک مان اینگونه توضیح می‌دهیم:}

در روز مبعث فرشته ای از طرف خدا برای حضرت محمد(ص) پیغام آورد که از امروز به میان مردم برود و پیام‌‌های خدا را به گوش آنها برساند؛ و به عنوان پیامبر و فرستاده‌ی خدا به مردم یاد بدهد چگونه خوب و درست زندگی کنند و از این اوضاع ناجور خارج شوند.

پیامبر بعد از روز مبعث، مثل یک پدر دلسوز و مهربان دم خانه‌‌ی مردم‌‌ می‌رفت و پیغام خدا را به آنها‌‌ می‌رساند. او با صبر و حوصله به انسانها یاد‌‌ می‌داد برای خوشبختی‌شان چه کارهایی را انجام بدهند و چه کارهایی را انجام ندهند.

پیامبر خوب ما – حضرت محمد (ص) - به مردم یاد داد که با هم مهربان باشند، حق کسی را از بین نبرند، غذاهای خوب، سالم و تمیز بخورند، مثل حیوانها بدون لباس نگردند، تمیزی و نظافت را رعایت کنند، مسواک بزنند، ...

پیامبر به مردمی که بچه‌هاشان را‌‌ می‌کشتند، یاد داد تا کودکان را دوست داشته باشند و آنها را اذیت نکنند.

حضرت محمد (ص) به مردمی که به هم رحم‌‌ نمی‌کردند و همدیگر را به خاطر یک چیز بی ارزش‌‌ می‌کشتند، یاد داد یکدیگر را دوست داشته باشند و به افرادی که فقیرند یا مشکلی دارند، کمک کنند.

پیامبر مهربان ما به مردمی که با سنگ و چوب مجسمه‌‌ می‌ساختند و آن را‌‌ می‌پرستیدند یاد داد خالق و آفریننده‌‌ی آنها و آسمان‌‌‌ها و زمین و همه‌‌ی مخلوقات، خدای یگانه است. اوست که به ما نعمت‌‌‌های جورواجور داده و تنها اوست که شایسته‌‌ی پرستیدن است. او به مردم یاد داد خدای یگانه را چگونه عبادت کنند.

به خاطر همه‌‌ی این اتفاق‌‌‌های خوب که بعد از بعثت پیامبر افتاد، ما این روز مهم را عید‌‌ می‌گوییم و جشن‌‌ می‌گیریم. (بعثت و مبعث هم خانواده‌‌ی هم هستند و هر دو به ماجرای ماموریت پیامبر از طرف خدا برای هدایت مردم اشاره‌‌ می‌کنند)

بچه ها؛ پیامبر خوب مان یک پیغام خیلی مهم دیگر هم از طرف خدا به مردم رساند. آن پیغام این بود که بعد از حضرت محمد هم، مردم، هدایتگر و مربی‌‌‌های مهربانی به خوبیِ پیامبر دارند که اگر‌‌ می‌خواهند خوشبخت بشوند باید به آنها مراجعه کنند.

پیامبر به فرمان خدا نام و مشخصات هدایتگرهای بعد از خودش را به مردم اعلام کرد. آنها که از طرف خدا انتخاب شده بودند، 12 نفر بودند.

اگر گفتید این 12 نفر چه کسانی بودند؟                    آفرین به شما دخترهای (پسرهای) باهوشم. آن 12 نفر که قرار بود بعد از پیامبر، جانشین ایشان بشوند، امام‌‌‌های ما بودند که اولین آنها کیست؟           آفرین؛ امام علی.             حالا آخرین امام کیست؟                آفرین؛ حضرت مهدی که به ایشان امام زمان هم‌‌ می‌گوییم.[2]

هرکس که پیامبر و 12 جانشین پیامبر – یعنی امام‌‌‌ها – را دوست داشته باشد و به حرفهای آنها گوش بدهد، راه درستِ زندگی را پیدا‌‌ می‌کند و خوشبخت‌‌ می‌شود. بیایید دعا کنیم هرچه زودتر امام زمان ظهور کنند و همه‌‌ی مردم جهان از نزدیک کسی را که هم در قیافه و هم در اخلاق و رفتار خیلی شبیه پیامبر است ببینند و از راهنمایی هایش استفاده کنند و خوشبخت شوند.

پس همه بعد از من این جمله‌‌‌ها را تکرار کنید:

{مربی دستهایش را به نشانه‌‌ی دعا بالا بیاورد تا دانش آموزان هم متوجه بشوند}

ای خدای خوبم؛

ظهور امام زمان رو

که مثل حضرت محمد (ص)

مهربون و دلسوزه، برسون

تا همه‌‌ی مردم جهان

خوشبخت بشن.

الهی آمین

 

حالا یک کف بلند بزنید تا همه بفهمند چقدر در عید مبعث خوشحالیم.

 

2. یادبودmohammadivu.org.Mabass9-10-1

 

خب بچه ها؛ امروز‌‌ می‌خواهم به شما یک کاردستی یاد بدهم که بتوانید در جشن هایی مثل عید مبعث، با آنها کلاس تان را تزیین کنید. درضمن اگر دوست داشته باشید‌‌ می‌توانید در تزیین اتاق تان یا جشن هایی که در خانه برگزار‌‌ می‌شود از آن استفاده کنید.

وسایل مورد نیاز:

-   کاغذ رنگی یا نقش دار (مانند کاغد کادو)

-   چسب

-    مقوا

-    نخ

-    قیچی

 

اگر‌‌ می‌خواهید کاردستی تان بزرگ باشد، از 3 برگه A4 و در صورتیکه دوست دارید یادبودتان کوچک باشد از 3 برگه‌‌ی A5 استفاده کنید. در صورت تمایل‌‌ می‌توانید رنگ کاغذها را متفاوت انتخاب کنید تا خورشیدتان رنگی رنگی باشد.

کاغذها را با دقت، مدل بادبزنی تا کنید. اندازه‌‌ی تای کاغذ، یکسان و تقریبا 2 تا 3 سانتی متر باشد. اگر در انتهای کار، تای آخر هم اندازه‌‌ی تاهای قبلی نبود، آن را با قیچی ببرید.

 

 mohammadivu.org.Mabass9-10-2

هر بادبزن را از وسط تا کنید و از محلی که روی هم‌‌ می‌افتند، بچسبانید.

mohammadivu.org.Mabass9-10-3 

حالا هر 3 بادبزن را مطابق تصویر کنار هم گذاشته، بچسبانید:

mohammadivu.org.Mabass9-10-4 

روی مقوایی متناسب با رنگ و سایز کاردستی، یک دایره بکشید و با قیچی ببرید. سپس متن مورد نظر را روی آن بنویسید و با چسب مایع یا حرارتی آن را به مرکز بادبزن‌‌‌ها وصل کنید. متن پیام‌‌ می‌تواند اینها باشد:

من پیامبرم را دوست دارم

عید مبعث مبارک

امام زمانم؛ برای آمدنت دعا‌‌ می‌کنم

mohammadivu.org.Mabass9-10-5 

هم‌‌ می‌توانید این کاردستی را به صورت تک آویزان کنید و هم‌‌ می‌شود چند تا از آنها درست کنید و مثل ریسه با فاصله از هم به یک روبان یا نخ کاموا وصل کنید.

 

 mohammadivu.org.Mabass9-10-6

 
www.mohammadivu.org.MOHR

  

 

 

 

 

  

 

 

  

 


[1]. واژه‌ی «بعثت»، بسته به جمله ای که مورد استفاده قرار می‌گیرد، معانی متفاوتی دارد. یکی از معانی آن، «برانگیختن» است که عموما درباره‌ی قیامت و برانگیخته شدن یا زنده شدن مردگان استفاده می‌شود. مانند: «إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا»: شمس، آیه 12. ؛ یک معنای آن، «بیدار کردن از خواب» است. مانند: «ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَى»: کهف، آیه 12. ؛ معنی دیگرش «فرستادن» یا «روانه کردن» است. مانند: «بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّهٍ رَّسُولًا»: نحل، آیه 36. : مجمع البحرین، ج 2، ص 236.

[2]. چنانچه دانش آموزان پیش زمینه ای درباره‌‌ی غیبت، معنا و چراییِ آن ندارند و مربی تشخیص‌‌ می‌دهد نیاز به توضیح بیشتر در این زمینه است،‌‌ می‌توان موضوع را اینچنین تبیین کرد:

حالا اگر گفتید چرا به حضرت مهدی امام زمان‌‌ می‌گوییم؟                     چون ایشان امام این زمان هستند و الان زنده اند. ببینید بچه ها؛ بعد از پیامبر مهربان مان، حضرت علی شد راهنما و امام مردم. امام علی هم مثل پیامبر به مردم یاد‌‌ می‌داد چطور زندگی کنند تا خوشبخت شوند. بعد از شهادت امام علی، امام حسن، امام شد. بعد از امام حسن، امام حسین ... خلاصه در هر دوره ای یک امام مهربان وجود داشت تا مردم سراغش بروند و از او راه درستِ زندگی را یاد بگیرند. امام دوره‌‌ی ما هم حضرت مهدی هستند که بعد از شهادت 11 امام قبلی راهنما و امام مردم شدند. به همین دلیل که ایشان امام این زمان هستند، به ایشان امام زمان هم‌‌ می‌گوییم.

اما بچه ها؛ به خاطر اینکه مردم قدر پیامبر و 11 امام بعد از پیامبر را ندانستند و به جای اینکه از آنها تشکر کنند که آنها را از آن بدبختی و زندگی ناجور نجات داده اند، با فرستاده‌‌‌های خدا بد رفتار کردند و حتی آنها را کشتند، خدا هم از دست مردم ناراحت شد. خدا گفت حالا که قدر این افراد را که بهترین و مهربان‌‌‌‌ترین و دلسوزترین و عاقل‌‌‌‌ترین بنده‌‌‌های من بودند ندانستید، من هم اجازه‌‌ نمی‌دهم امام دوازدهم در دسترس شما باشد.

و اینطوری شد که دوران غیبت و ناشناس زندگی کردنِ حضرت مهدی شروع شد. یعنی با اینکه امام زمان الان زنده اند و بین ما زندگی‌‌ می‌کنند، ما ایشان را‌‌ نمی‌بینیم یا اگر هم ببینیم‌‌ نمی‌شناسیم. اما یادتان باشد امام زمان به خاطر اینکه فرستاده‌‌ی خدا هستند، از حال و اوضاع همه‌‌ی ما باخبرند و هروقت هرکس در هرکجای دنیا به امام زمان توجه کند یا در دلش با ایشان صحبت کند، امام متوجه‌‌ می‌شوند.

 

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه سازی

 

به ما بپیوندید: 

instagram twtr fbk telegram Aparat

  

 
امروز:امروز:831
این هفته:این هفته:3766
در مجموع:در مجموع:7095100
Center
Pagerank